Да чаго тэхніка дайшла!

Ужо сёмы раз вясна збірае лепшых у краіне юных аматараў тэхнікі на Рэспубліканскім конкурсе навукова-тэхнічнай творчасці “ТэхнаІнтэлект”, у якім жаданне нараджае ідэю, які хвалюе і здзіўляе адначасова. Дзіцячыя праекты, якія на першы погляд здаюцца проста фантастыкай, часам даказваюць нам, дарослым, што ўсё геніяльнае простае. Больш як 200 удзельнікаў з усіх абласцей краіны — навучэнцаў школ, гімназій, ліцэяў, каледжаў, пераможцаў раённых, гарадскіх і абласных конкурсаў і алімпіяд — з 15 па 17 сакавіка сустрэліся ў Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце.

Конкурс з перспектывай

Традыцыйна конкурс “ТэхнаІнтэлект”, заснаваны Міністэрствам адукацыі, пачаўся з выставы тэхнічных вынаходстваў і творчых распрацовак, якая разгарнулася ў галоўным корпусе БНТУ. На выставе былі прадстаўлены мадэлі суднаў, ракет, самалётаў, аўтамадэлі, мадэлі-копіі і прыборы спартыўнай, транспартнай, ваеннай, прамысловай, сельскагаспадарчай тэхнікі. Акрамя таго, тут можна было ўбачыць радыёэлектронныя і энергазберагальныя прыборы, арыгінальныя тэхнічныя распрацоўкі, аўтаматызаваныя сістэмы і праграмныя комплексы, а таксама жывапісныя творы, малюнкі і кампазіцыі.
“Асаблівасцю гэтага года стала тое, што ў выставе прынялі ўдзел не толькі канкурсанты, але і студэнты БНТУ, якія займаюцца тэхнічнай творчасцю, навукова-даследчай работай. Многія з іх першыя свае крокі рабілі яшчэ ў школе, а цяпер працягваюць займацца тэхнікай у нашай установе”, — расказала дырэктар Інстытута інтэграваных форм навучання і маніторынгу адукацыі, кандыдат тэхнічных навук, дацэнт Наталля Пятроўна Воранава.Аб тым, што “ТэхнаІнтэлект” — конкурс з добрымі перспектывамі і прыцэлам на будучую прафесію, ведаюць усе яго ўдзельнікі. Аб гэтым на адкрыцці нагадала і начальнік упраўлення сацыяльнай, выхаваўчай і ідэалагічнай работы Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь Марыя Аляксандраўна Саротнік: “Гэта не проста рэспубліканскі конкурс, гэта яшчэ і адбор самых лепшых студэнтаў для сваёй навучальнай установы, так робяць усе мудрыя кіраўнікі УВА, бо тут сабраліся самыя моцныя, самыя таленавітыя і самыя прасунутыя дзеці”.
Справа ў тым, што дыпламанты, якія з’яўляюцца выпускнікамі навучальных устаноў, атрымліваюць рэкамендацыі і льготы пры паступленні ў БНТУ. Акрамя таго, пераможцы і прызёры конкурсу заносяцца ў Беларускі банк даных адоранай і таленавітай моладзі. Прыемнай нечаканасцю для ўдзельнікаў сталі словы падтрымкі перад конкурсам ад сённяшняга студэнта БНТУ факультэта інфармацыйных тэхналогій і робататэхнікі, а ў недалёкім мінулым неаднаразовага ўдзельніка і пераможцы конкурсу навукова-тэхнічнай творчасці “ТэхнаІнтэлект” Паўла Шчапіцына.

Я — робат!

У гэтым годзе ўдзельнікі конкурсу выступалі ў складзе 9 каманд — Брэсцкай, Віцебскай, Гродзенскай, Гомельскай, Мінскай, Магілёўскай абласцей, Мінска, каманды ліцэя БНТУ і каманды Рэспубліканскага цэнтра інавацыйнай і тэхнічнай творчасці. А абарона праектаў адбывалася адразу ў 12 секцыях.У секцыі “Робататэхніка, аўтаматыка і інтэлектуальныя сістэмы” разгарнуліся не тое што спаборніцтвы, а інтэлектуальная бітва… сярод робатаў! Робат-даследчык, робат-камера, робат-пыласос, рабатызаваная платформа… Па праўдзе кажучы, хацелася пляснуць у далоні і выкрыкнуць нешта накшталт: “Ну як такое можа прыдумаць падлетак?!” А яны не толькі прыдумалі, але і ўвасобілі ў жыццё. Канстанцін Калінін з каманды Мінска стварыў робата для рашэння галаваломкі — лацінскага квадрата 9-га парадку пры дапамозе сэнсара колеру і распрацаваў алгарытм для яго. Андрэй Скрыпка і яго сябар Вадзім Ванюкоў, якія займаюцца ў Рэспубліканскім цэнтры інавацыйнай і тэхнічнай творчасці, зрабілі праект “Робат тэлепрысутнасці”. Вось яна, магчымасць быць там, дзе нас няма! Робат падключаецца праз інтэрнэт, і пры дапамозе джойсціка, планшэта, камп’ютара можна кіраваць яго рухамі і нават мімікай. Ён дазваляе аддалена прысутнічаць у пэўным месцы, чуть і бачыць тое ж, што бачыць робат, а таксама гаварыць. Па меркаванні хлопчыкаў, робат можа быць карысным людзям з абмежаванымі магчымасцямі і дапаможа ім віртуальна прысутнічаць, напрыклад, на ўроку.
Навучэнка Ліцэя БНТУ Яўгенія Тарнагурская стала адзінай дзяўчынай у секцыі робататэхнікі. Яна распрацавала ўніверсальную рабатызаваную аўтаномную платформу на гусенічным ходзе са знешнімі датчыкамі, якія рэгулююць яе рух, і заняла з гэтай работай 3-е месца. Другім стаў робат-аватар Максіма Клімовіча, які займаецца ў Мінскім дзяржаўным палацы дзяцей і моладзі. Цікава, што рука робата — на кольцах, пальцы на ёй такія ж гнуткія, як у чалавека. Дэталі былі спраектаваны, а потым створаны з палімерных матэрыялаў з выкарыстаннем 3D-прынтара. Робат-аватар дакладна і мякка паўтарае ўсе рухі чалавека, сціскае руку ў кулак і варушыць пальцамі, знаходзячыся ў полі дзеяння спецыяльных акуляраў віртуальнага ўяўлення.
Пераможцам у гэтай секцыі вось ужо каторы год становіцца Аляксандр Дубавіцкі, які таксама займаецца ў Мінскім дзяржаўным палацы дзяцей і моладзі. Сёлетняя яго работа — інтэлектуальны робат NikaBot — здзівіла усіх членаў журы. Гэта цудоўны памочнік па гаспадарцы, які ўмее размаўляць з чалавекам, разумець сэнс, які яму хоча данесці чалавек, і ў залежнасці ад сэнсу дзейнічаць. Па словах адзіннаццацікласніка, робат поўнасцю аўтаномны, прыбірае, ахоўвае, сканіруе памяшканне на наяўнасць небяспечных газаў, пажару, дыму, пары ртуці, а таксама з лёгкасцю складвае цацкі, прыносіць тапачкі, уключае і выключае прыборы і нават можа пакарміць хатняга гадаванца і паліць кветкі, калі вы паехалі на адпачынак. Акрамя таго, ён можа навучаць дзяцей, распазнаваць аб’екты, твары людзей і жывёл. Саша распрацаваў прынцыпова новы датчык для дэталёвай пабудовы карты і імгненнага арыентавання ў прасторы, якім, як і самім робатам, ужо зацікавіліся вядомыя кампаніі свету, такія як IROBOT. Юнак заяўку на патэнт ужо падаў.
“Многія дзеці мяне проста здзіўлялі — якая высокая падрыхтоўка, разуменне. Пры гэтым, здаецца, хлопчык зусім маленькі, а паспрабуйце ўжо з ім паспрачацца! Не будзе ў вас аргументаў — пусты нумар, можаце з ім і не дыскутаваць нават!” — адзначае старшыня журы конкурсу “ТэхнаІнтэлект”, кіраўнік кафедры “Робататэхнічныя сістэмы”, доктар тэхнічных навук, прафесар Генадзь Мікалаевіч Здор. — Ведаеце, галоўнае — не пабудаваць велізарнага робата, ад якога мы б адразу абамлелі! Галоўнае — мазгі, якія да гэтага прывядуць, калі трэба. Мяне, напрыклад, заўсёды здзіўляе і прыводзіць у захапленне не сама машына, а ідэя, якая закладзена ў яе. Машыну я вам зраблю, а вы мне скажыце, дзе спісаць ідэю!”

Экалагічныя распрацоўкі

Цікавай аказалася і секцыя “Экалогія і рацыянальнае прыродакарыстанне”. Тут было ажно 15 работ. Юныя эколагі прапанавалі на аснове прыродных фарбавальнікаў зрабіць акварэльныя фарбы; ачышчаць паветра ў пакоі з дапамогай павуціння; распрацавалі спосаб першаснай ацэнкі ўрадлівасці і экалагічнага стану глебы; вывучылі, як уплывае павышаная канцэнтрацыя вуглякіслага газу ў вучэбных кабінетах на самаадчуванне прысутных у ім людзей. Навучэнка сярэдняй школы № 19 Мінска Ганна Старавойт паспрабавала паставіць на службу аграноміі маланкі: яна высветліла, што іанізаванае маланкамі паветра значна павялівае развіццё раслін, таму яна стварыла штучную атмасферу, а ў ёй — разрады маланак, уздзеянню якіх рэгулярна падвяргала расліны. Арына Яфімчанка з РЦІіТТ прэзентавала свой рэцэпт хлеба з дабаўкамі экстрактаў розных раслін, які поўнасцю можа замяніць бялок, атрыманы з мяса.
Кацярына Жукава з сярэдняй школы № 3 Асіповіч (Магілёўская вобласць) вывучыла небяспечныя рэчывы ў таварах бытавой хіміі і высветліла, якая небяспека для чалавека і прыроды хаваецца за хімічнымі тэрмінамі на ўпакоўках з шампунямі і гелямі для душу, правяла даследаванне сярод жыхароў горада і распрацавала для іх памятку з указаннем самых небяспечных кампанентаў. Гэтая работа забяспечыла Кацярыне 3-е месца ў конкурсе. На прыступку вышэй падняўся Канстанцін Слінка з гімназіі Дзяржынска Мінскай вобласці з праектам “Вывучэнне паводзінскіх рэакцый мурашак роду Lasius у штучна створаных умовах абмежавання прасторы”. А пераможца секцыі — Аляксандра Кахавец з Рэспубліканскага цэнтра інавацыйнай і тэхнічнай творчасці. Яна распрацавала адметнае пакрыццё для зялёных дахаў, якія ў аспекце экалагічнага развіцця гарадоў прапанавала ствараць на будынках.
Неардынарнымі былі рашэнні ва ўдзельнікаў конкурсу ў кірунку энергазберажэння. Напрыклад, Віктар Калеснікаў з сярэдняй школы № 223 Мінска прапанаваў даўкамплектаваць водаправодны кран нажной педаллю. Такая простая канструкцыя ўключала б ваду націсканнем на педаль толькі тады, калі вада патрэбна, і вада не цякла б, пакуль чалавек чысціць зубы ці намыльвае рукі. Высока ацанілі ідэі Максіма Заблоцкага з сярэдняй школы № 1 Дзятлава (Гродзенская вобласць) выкарыстоўваць магчымасці энергіі сонца і ветру для атрымання святла і цяпла — юнак атрымаў 3-е месца. Энергазберагальныя паяльнікі, распрацаваныя Аляксандрам Палюшыным з Магілёўскага прафесійнага электратэхнічнага каледжа, забяспечылі яму 2-е месца.
Самай лепшай распрацоўкай у гэтай секцыі журы палічыла аўтамат кіравання асвятленнем, створаны навучэнцам сярэдняй школы № 35 Мінска Станіславам Зайцавым. “Прыбор уяўляе сабой шматканальнае таймернае ўстройства, выкананае на мікрапрацэсары “AT Mega-8” з энергазалежнай памяццю. У кожным канале ўстройства ёсць 3 падпраграмы кіравання нагрузкай. На аснове аналізу падключаных да прыбора датчыкаў асветленасці, акустычнага датчыка і датчыка руху, а таксама ўлічваючы часавыя інтэрвалы, сістэма выконвае каманды”, — гаворыць Станіслаў і дадае, што ўстройстваў з такім алгарытмам не існуе, але ёсць прыборы, якія паасобку маюць патрэбныя функцыі. Менавіта з іх юнак і пабудаваў адзіную сістэму з зусім іншымі ўласцівасцямі. Аўтамат ужо ўстаноўлены ў яго школе і дапамог сэканоміць 4,5 млн рублёў усяго за 2 месяцы.

Энергетычныя распрацоўкі

Маштабнымі былі работы ў секцыі “Энергетыка і электратэхніка”. Актуальная і грунтоўная распрацоўка Глеба Машканава з сярэдняй школы № 1 Мінска, які стварыў канцэпцыю інфармацыйнай сістэмы маніторынгу і рэагавання на ўцечкі бытавога газу ў шматкватэрных жылых дамах, заняла 3-е месца. Такая сістэма, падключаная да кожнай кватэры, у аўтаматычным рэжыме рэагавала б на найменшыя ўцечкі бытавога газу і адключала б пад’езд дома ад газазабеспячэння, папярэджваючы гібель людзей і зруйнаванні. Па сцвярджэнні аўтара, аналагічных сістэм пакуль няма. Акрамя таго, у рабоце ён зрабіў акцэнт на выкарыстанні сучасных канцэпцый пабудовы сетак перадачы даных і выкарыстанні новых тыпаў абсталявання.2-е месца заняў Аляксандр Лясніцкі з Гомельскага абласнога цэнтра тэхнічнай творчасці дзяцей і моладзі са сваёй распрацоўкай “Аналагавыя металадэтэктары і метады візуалізацыі”.“Металадэтэктар, заснаваны на прынцыпе балансу індукцыі, найлепшы для пошуку дробных металічных прадметаў, — тлумачыць Аляксандр. — Гэтаму спрыяе высокая адчувальнасць і добрая дыскрымінацыя па тыпе металу, а таксама вялікая колькасць магчымых настроек. Але дзякуючы сучаснай элементнай базе з’явілася магчымасць аснасціць аналагавыя металадэтэктары “прыстаўкамі”, якія дазваляюць візуалізаваць сігнал і зразумець, з якога ён металу. Найбольш поўную інфармацыю пра тое, што знаходзіцца ў зямлі, даюць VDI-метры, спектрографы, гадографы”.Пераможцам у секцыі “Энергетыка і электратэхніка” стаў Уладзіслаў Зялінскі з Гомельскага абласнога цэнтра тэхнічнай творчасці дзяцей і моладзі з работай “Фатаграфія і святло”. Падчас здымак буйным планам з макрааб’ектывам патрэбна сістэма, у якой святло будзе паступаць вакол аб’ектыва, так званая кальцавая падсветка. Такую сістэму Уладзіслаў і распрацаваў: яна працуе на святлодыёдах, мае невялікую вагу і не патрабуе частай падзарадкі. Распрацаваў і зрабіў партатыўную, сінхранізаваную LED-успышку з унікальным функцыяналам. У прыватнасці, яна працуе сінхронна з фотакамерай, у рэжыме пастаяннай крыніцы святла для відэаздымак. Хлопец распрацаваў і сабраў электроннае спускавое ўстройства, з дапамогай якога можна ўстанавіць патрэбную колькасць кадраў, прамежкаў паміж кадрамі і неабходны час экспазіцыі.
Палёт фантазіі і ўменне перавесці яе ў плоскасць рэалізацыі асабліва яскрава прадэманстравалі ўдзельнікі секцыі “Тэхнічнае канструяванне”, у якой свае распрацоўкі прадставілі ажно 17 хлопцаў. Тут былі прадстаўлены і ручны більярд, і станкі, напрыклад, для фрэзероўкі драўніны, і мадэлі зброі. Шмат было прадстаўлена тэхнікі: пагранічна-вартаўнічы карабель “Тарантул”, бульбасаджалка, транспартны сродак “МотаМаруся”. Антон Янчанка з Гомельскага абласнога цэнтра тэхнічнай творчасці дзяцей і моладзі пабудаваў радыёкіруемую мадэль лёгкага японскага танка “Тып 94 TK”. Яго інавацыяй стаў арыгінальны спосаб імітацыі выхлапных газаў і работы рухавіка ўнутранага згарання. Гэтая распрацоўка забяспечыла навучэнцу 2-е месца. Перамогу ў гэтай секцыі атрымаў Уладзіслаў Нікалаеў з Лепельскага раённага цэнтра дзяцей і моладзі (Віцебская вобласць), які пабудаваў карабель-гідраэлектрастанцыю “Ветразь”.

Ёсць ідэя!

“Вельмі шырокі спектр матэрыялаў і тэхналогій школьнікі выкарысталі ў секцыі “Матэрыялы ў тэхніцы”, — гаворыць старшыня журы ў гэтай секцыі загадчык кафедры матэрыялазнаўства і машынабудавання БНТУ Валерый Міхайлавіч Канстанцінаў. — Намецілася тэндэнцыя, якая захоўваецца апошнія гады, калі школьнікі супрацоўнічаюць з УВА ці інстытутамі Акадэміі навук, а не толькі са школьнымі настаўнікамі. Вельмі радуе і самастойнасць канкурсантаў: як яны трымаюцца, як даказваюць свой пункт гледжання. Нягледзячы на традыцыйныя крытэрыі, мы аддавалі перавагу самастойнасці і асабістаму ўкладу ў даследаванне. Напрыклад, Караліна Будзько з Ліцэя БНТУ высветліла, як уплывае ціск на тэмпературу плаўлення лёду. Для нас, выкладчыкаў, вучоных, гэта вядомая ісціна, але для гэтай дзяўчыны яна стала ўласным адкрыццём. Яна, як сапраўдны вучоны, правяла добры эксперымент без магутных апаратаў, інструментарыю, нанаматэрыялаў, фазавага аналізу і інш. У яе распараджэнні быў толькі халадзільнік. Сапраўдная фізіка — не толькі сінхрафазатрон і іншыя складаныя прыборы. У першую чаргу гэта думка. Тое ж можна сказаць і пра пераможцу ў нашай секцыі — Рамана Бубена з сярэдняй школы № 1 Ліды Гродзенскай вобласці. Раман разам з кіраўніком знайшоў інфармацыю, што палімерныя матэрыялы пры ўздзеянні высокай тэмпературы пры пэўных умовах не павялічваюць свае памеры, а памяншаюць. Ён расцягнуў лёску, нагрэў яе фенам і высветліў, што адлегласць паміж ланцужкамі малекул памяншаецца, значыць гэтага лёска змяншае свае памеры, як і штучныя мускулы. Праўда, магчымасцей выкарыстоўваць палімерныя матэрыялы ў якасці штучных мускулаў няма. Але зноў жа тут важная сама ідэя: хлопец зрабіў макет цяпліцы, у якой была нацягнута лёска на процілеглых краях даху. Пад уздзеяннем цёплага паветра лёска скарачаецца і адкрывае цяпліцу для праветрывання, а пры зніжэнні тэмпературы — закрывае”.
Спадабалася экспертам і работа Яўгена Мукавозчыка з гімназіі № 75 Мінска імя П.В.Масленікава, які прапанаваў новую канцэпцыю гукаізаляцыі ў вокнах і сценах. Добрая ізаляцыя — гэта адсутнасць ваганняў гуку, а няма іх у вакууме. Таму Яўген прапанаваў паміж шклопакетамі стварыць вакуум, а каб вокны не сціскаліся (што непазбежна ўзнікла б), устанавіць паміж імі акустычныя мосцікі, якія самі паглынаюць гукі. Менавіта іх распрацоўка прынесла Яўгену “серабро” ў названай намінацыі. Па перакананні юнага вынаходніка, гэтая распрацоўка прынясе значную карысць, калі ўдасца наладзіць яе прымяненне ў нашых кватэрах, бо яна больш простая і эфектыўная, чым гукавая і цеплавая ізаляцыя на аснове мінеральнай, каменнай і шклаваты.
Па словах В.М.Канстанцінава, нават калі гэтая і многія іншыя распрацоўкі канкурсантаў не будуць рэалізаваны, менш карыснымі яны не стануць: “Галоўнае, што, працуючы над сваімі праектамі, кожны з навучэнцаў адчуў упэўненасць у важнасці сваёй справы, наблізіўся да цікавага поля пад назвай “Навукова-тэхнічная дзейнасць”. Хаця многія распрацоўкі як мінімум заяўкі на патэнты”.

Ад мультымедыя да авіяцыі і малюнкаў

Удзельнікі секцыі “Мультымедыйныя тэхналогіі” запрашалі пазнаёміцца са створанымі імі адукацыйнымі сайтамі, медыячасопісамі, вучэбна-развіццёвымі дапаможнікамі і нават спасцігнуць сакрэты крыптаграфіі. Навучэнец гімназіі № 50 Мінска Ян Андрушчук стварыў рускамоўны мультыплатформенны памочнік для праграмістаў-навічкоў “Мабільны памочнік праграміста”, з якім заваяваў на конкурсе 3-е месца. На другую прыступку падняўся Аляксей Крыцкі з каманды Рэспубліканскага цэнтра інавацыйнай і тэхнічнай творчасці. Ён выступіў з праектам “Здымка ролікаў у 3D-фармаце аб Цэнтры акіянаграфіі, адаптаваная для прагляду на смартфонах”. Аднак лепшай аказалася работа “Digital Svisloch” Юліі Зданоўскай, навучэнкі гімназіі № 1 імя Кастуся Каліноўскага Свіслачы (Гродзенская вобласць). Юля вырашыла стварыць геаінфармацыйны слой горада, які ўваходзіць у топ-150 залатых маршрутаў краіны, так званую дапоўненую рэальнасць, што дазволіць гасцям і жыхарам Свіслачы лёгка і даступна атрымліваць неабходную інфармацыю аб вядомых месцах і гістарычных падзеях горада з дапамогай тэлефона на базе Android або iOS.Секцыя “Інфармацыйныя сістэмы і тэхналогіі” стала паспяховай адразу для трох удзельнікаў з Віцебскай вобласці. Дзмітрый Вальковіч з праектам “JobFinder” заняў 3-е месца, Мікіта Тамашэвіч з гульнёй “Змейка” стаў другім. Абодва канкурсанты вучацца ў полацкай гімназіі № 2. А перамог у секцыі Мікіта Кузьмічоў з віцебскай гімназіі № 4, прадставіўшы свой праект “Распрацоўка праграмна-апаратнага комплексу на базе платформы Arduino UNO для вырашэння задачы пошуку шляху аднасувязнага лабірынта”.
Дакладнай копіяй сапраўднага парашута — трэнажорам “Парашут “Крыла” — здзівіў удзельнік секцыі “Авіяцыя, касманаўтыка і аэракасмічная тэхніка” навучэнец сталічнай школы № 84 Канстанцін Сувораў. Ён зрабіў яго паменшаную копію, прызначаную для дэманстрацыі інструктарам палётных якасцей парашута для зняцця стрэсу ў пачынаючых спартсменаў-парашутыстаў, за што і атрымаў 3-е месца. Другім аказаўся Антон Бельскі, які пазнаёміў журы з уласным праектам — дэманстрацыйным прыборам для вызначэння шыраты і даўгаты па Сонцы і Месяцы. Антон займаецца на факультатыве “Фізіка вакол нас” у Маладзечанскай спецыяльнай агульнаадукацыйнай школе-інтэрнаце № 2 для дзяцей з парушэннямі зроку Мінскай вобласці. Першым у секцыі стаў Аляксей Пясенка (Гомельскі абласны цэнтр тэхнічнай творчасці дзяцей і моладзі) з работай “Мадэляванне перыядычных арбіт у рамках задачы трох цел нябеснай механікі”.
“ТэхнаІнтэлект” — гэта не толькі конкурс вынаходстваў. Акрамя тэхнічных секцый, у конкурсе ёсць яшчэ тры творчыя — жывапіс, малюнак, кампазіцыя. Лепшай творчай работай на тэму “Мой любімы дом, вуліца, плошча” ў секцыі “Малюнак” стала работа Веранікі Крынко (сярэдняя школа № 10 Брэста). 2-е месца атрымаў Марк Камсін, які займаецца ў дзіцячай мастацкай школе Віцебска. Там жа вучыцца маляваць і Лізавета Рабкавец, якой дасталася 3-е месца ў секцыі “Малюнак”.
Прыемна здзівілі работамі на тэму “Любімыя фарбы горада, вёскі ў любую пару года” ўдзельнікі секцыі “Жывапіс”. Галоўнай пераможцай тут стала навучэнка Віцебскай дзіцячай мастацкай школы Лізавета Кулянёнак, 2-е месца заваяваў Руслан Галушчанка (яслі-сад — сярэдняя школа № 24 Барысава Мінскай вобласці), а трэцім стаў Ілья Дамасевіч (дзіцячая мастацкая школа Віцебска).
У секцыі “ТэхнаІнтэлекту” “Кампазіцыя” канкурсанты выконвалі творчае заданне “Жылы дом рыбака на рацэ Прыпяць”. Пераможцам у ёй стаў Глеб Рудзеня, які выступаў на конкурсе ў камандзе Рэспубліканскага цэнтра інавацыйнай і тэхнічнай творчасці. 2-е месца дасталося Глебу Скавародцы, навучэнцу сярэдняй школы № 10 Брэста, а замыкае тройку пераможцаў Вікторыя Кавалёва з Ліцэя БНТУ.
Традыцыйна конкурс праводзіцца так, што за тры дні яго канкурсанты паспяваюць не толькі абараніць свае работы, прыняць уд зел у экскурсійнай праграме і пазнаёміцца са славутасцямі сталіцы, але і атрымаць шмат карыснай інфармацыі ад вядучых беларускіх вучоных па кірунку сваёй секцыі. Так, сёлета навучэнцы разам са сваімі кіраўнікамі наведалі вучэбныя лабараторыі розных факультэтаў БНТУ, паслухалі навукова-пазнавальныя лекцыі, прынялі ўдзел у майстар-класах выкладчыкаў БНТУ і вучоных Акадэміі навук. Як адзначыла дырэктар Інстытута інтэграваных форм навучання і маніторынгу адукацыі Наталля Пятроўна Воранава, “ТэхнаІнтэлект” — не толькі конкурс, але і этап прафарыентацыі. Многія студэнты БНТУ ў мінулым былі ўдзельнікамі і прызёрамі конкурсу і свой прафесійны выбар зрабілі якраз падчас знаёмства з установай і яе выкладчыкамі.

Святлана НІКІФАРАВА,
Людміла ГУРСКАЯ.
Фота Алега ІГНАТОВІЧА.